Citaten uit een recent interview (bron: theoblogie.nl)
‘Ik denk niet optimistisch over de mens. Mijn oudste front
is de naoorlogse apostolaatstheologie. Alsof wij het Koninkrijk van God konden
bouwen! Mijn huidige front is het subjectivisme. Alsof míjn geloof, míjn inzet
voor God, mijn enthousiasme voor het evangelie me zal redden. Als dat waar is,
ben ik reddeloos verloren. Ik word gered omdat het God heeft behaagd mij te
verkiezen gedoopt te worden.’
‘De huidige golf van praise en subjectivisme leidt de
volgende golf van ontkerkelijking in. Maar de pubers en adolescenten die nu in
de kerk zitten, komen voor serieuze vragen naar de zin van het leven. Waarom
zijn we er? Wat is geloof? Ontloop die vragen niet in de preek.’
‘God is een geheimenis. Hij is groter dan wij. Hij is niet
zo aardig als men Hem wil hebben. Wolken en donkerheid, niet alleen van de
Sinaï, ook van Golgotha.’
'De wereld is zoveel beter te begrijpen vanuit de ‘logica’
van de Gekruisigde. ‘Het leven is – in de taal van het oude doopformulier –
niet anders dan een langzame dood. Dat is de wereld waarin wij leven. In die
wereld gedenken we de dood van de Heer. Liefst elke dag.’
‘Er is verschil tussen de kansel en de zeepkist. Op de
kansel zeg je wie de gemeente is, waar ze staat. Op de zeepkist gaat het om
basale kennis van het evangelie’.
Nou, dat is soms vanaf
de kansel ook heel hard nodig.
‘Dat is het probleem. Dat je niet meer durft te zeggen: dit
zijn jullie, gedoopten. Dat durven we niet. Evangelisatie is tegen de mensen in
de wereld zeggen dat er opstanding uit de doden is. Kijk naar de toespraken in
Handelingen: deze Jezus, die we gekruisigd hebben (Hand. 2), de onbekende God
(Hand. 17). We hebben geen andere boodschap dan de belofte van het eeuwige
leven. We houden mensen te veel zoet met beloftetjes dat ze als christen een
betere burger worden, dat ze de wereld kunnen verbeteren, dat het zo fijn is om
christen te zijn. Ja, het is fijn om met Hem gestorven te zijn en niet meer
voor jezelf te hoeven leven. Gelukkig niet. Christus leeft in mij. Dat moeten
we gewoon weer durven zeggen: Gemeente, in de wereld heb je verdrukking. Maar
de genadegaven en beloften van God zijn onberouwelijk.’
