zaterdag 25 maart 2017

Eens als de bazuinen klinken





Eens als de bazuinen klinken
uit de hoogte, links en rechts,
duizend stemmen ons omringen,
ja en amen wordt gezegd,
rest er niets meer dan te zingen,
Heer, dan is uw pleit beslecht.


Gezang 300 in het Liedboek voor de Kerken (uit 1973) is een immens populair lied, hoorde ik afgelopen week nog door een kenner (want dominee) zeggen.

Ik dacht daar even over na. Want als je aan een gemiddeld christen vraagt of hij/zij het fijn zou vinden als Jezus vandaag of morgen terugkomt zul je niet een instant-halleluja gaan horen. Daarom denk ik te weten waarom dit lied het zo goed doet. Dat heeft onder andere te maken met de optimistische toonzetting van het lied, zowel muzikaal als tekstueel. Er is amper tot geen sprake van oordeel, straf of verdoemenis. Wel van een ja en amen, van een loftrompet en van een wonder van het oplaaien als een vuur. En het pleit dat wordt beslecht op de jongste dag is tekstueel vaag genoeg om er niet al te hard over na te hoeven denken.

Ik vermoed dat ditzelfde lied opeens heel wat minder populair zal gaan worden als er slechts één woord verandert.

Als we in plaats van 'eens' 'straks' gaan zingen komt de inhoud van het maranathalied opeens heel dichtbij. 

Dan rijst de vraag: hoe dichtbij willen we die jongste dag eigenlijk hebben? 



vrijdag 3 maart 2017

Volmaakt zijn



Als er een ding is waarover bijna alle christenen het eens zijn is het wel dat we geloven dat God niet van ons eist (of zelfs maar vraagt) om nu al volmaakt te zijn. Dat zou immers onmogelijk zijn? Dat antwoord sust ons veelal in een prettige, zoete slaap. 

Toch lezen we in de Bijbel echt iets anders. Wat daar staat over volmaakt zijn duidt op het tegenovergestelde: het blijkt wel degelijk mogelijk. 

"Wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is."

"Jezus antwoordde hem: 'Als je volmaakt wilt zijn....'"

"Als die standvastigheid ook daadwerkelijk blijkt, zult u volmaakt en volkomen zijn, zonder enige tekortkoming."

Deze teksten gaan niet over het hiernamaals, maar over het aardse leven in en met Christus. 

Daarom denk ik dat de echte vraag niet is 

Is het mogelijk om volmaakt te zijn? 

maar 

Zou ik nu al volmaakt willen zijn? 


Het nee-antwoord op de eerste vraag ontslaat ons heel gerieflijk 
van (een eerlijk antwoord op) de hamvraag.